Δίπλα από τη μεγαλύτερη φυσική λίμνη της Ελλάδας, βρίσκεται η λίμνη Λυσιμαχία, δυο λίμνες που διατηρούν αναλλοίωτο μεγάλο μέρος της πανίδας και χλωρίδας τους, αλλά και της φυσικής τους ομορφιάς.
«Ξέρω δυο λίμνες ξωτικές, δυο λίμνες αδερφάδες
με του χωριού, με του νερού, με του χλωρού τα κάλλη.
Για ονειροπλέκτες έρωτες και για τραγουδιστάδες
τη λίμνη τ” Αγγελόκαστρου του Βραχωριού την άλλη».
Κ. Παλαμάς
Στα δυτικά της Τριχωνίδας και σε απόσταση 2.800 m βρίσκεται η Λυσιμαχία (Αγγελοκάστρου, Κονώπι ή Υδρία). Η λίμνη αυτή συνδέεται με την Τριχωνίδα και τον Αχελώο μέσω δύο τεχνητών τάφρων, που είναι γνωστές ως τάφρος Αλαμπέη και τάφρος Διμικός αντίστοιχα. Η λίμνη Λυσιμαχία έχει εμβαδόν 1.300 ha, περίμετρο 17 km, μέγιστο μήκος 6,25 km, μέγιστο πλάτος
2,85 km και μέγιστο βάθος 9 m.
Και οι δύο λίμνες έχουν τεκτονική προέλευση και βρίσκονται κατά μήκος της τεκτονικής τάφρου του Αγρινίου. Έχουν θετικό ισοζύγιο νερού λόγω της υψηλής εισροής νερού από τα ρέματα και τα υπόγεια καρστικά ύδατα.
Η Τριχωνίδα έχει σχετικά μικρή λεκάνη απορροής και για το λόγο αυτό διατηρεί σχετικά σταθερή τη στάθμη του νερού της. Η Λυσιμαχία έχει σχετικά μεγάλη λεκάνη απορροής και δέχεται τα νερά από το ρέμα της Ερμίτσας, καθώς επίσης και από την Τριχωνίδα (που εισρέει μέσω της τάφρου του Αλάμπεη). Η Λυσιμαχία παρουσιάζει έντονες εποχικές διακυμάνσεις της στάθμης του νερού, που οφείλονται στον υψηλό βαθμό εξάτμισης κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και στην αποστράγγιση προς τον Αχελώο. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα η λίμνη συχνά υπερχειλίζει. Και οι δύο λίμνες είναι θερμές, μονομικτικές, με θερμοκρασία κυμαινόμενη από 15,5 έως 25,4 ο C, και ανήκουν στον ανθρακικό τύπο. Αν και θεωρούνται ολιγότροφες, ωστόσο έχουν τραχειόφυτα (Myriophyllum spicatum, Potamogeton pectinatus, Ranunculus trichophyllus κ.λπ.) που αναπτύσσονται συνήθως σε εύτροφες και μεσότροφες λίμνες.
Η Τριχωνίδα περιβάλλεται από αγρούς στους οποίους καλλιεργούνται καπνά, εσπεριδοειδή και ελαιόδενδρα. Στην παρόχθια ζώνη της λίμνης κυριαρχούν πόες, ενώ θάμνοι (Vitex agnus-castus, Nerium oleander, Rubus sanctus) και δένδρα (Platanus orientalis, Salix alba, Populus alba) εμφανίζονται μόνο σποραδικά. Στο ανώτερο τμήμα της παρόχθιας περιοχής κυριαρχούν τα είδη Phragmites australis και Typha domingensis, που σχηματίζουν μία σχεδόν συνεχή ζώνη στην περιοχή των αλλουβιακών αποθέσεων, κυρίως στο δυτικό τμήμα της λίμνης. Η ζώνη αυτή διακόπτεται μόνο κατά τόπους λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Η μέση παρόχθια ζώνη καλύπτεται τοπικά από τα είδη Nymphaea alba και Potamogeton nodosus, ενώ στην κατώτερη υποπαραλιακή ζώνη κυριαρχούν είδη των γενών Potamogeton, Myriophyllum και Chara. Το φυτοπλαγκτόν έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού είναι το κυρίαρχο στοιχείο της πρωτογενούς χλωρίδας και πολύτιμος δείκτης της βιολογικής κατάστασης των λιμνών. Αποτελείται από 99 είδη φυκών (Cyanophyta, Pyrrhophyta, Chlorophyta, Charophyta, Chrysophyta, Bacillariophyta, Xanthophyta και Cryptophyta) και περιέχει κοσμοπολίτικα είδη που συνοδεύονται από μερικά ενδημικά taxa, καθώς και από ορισμένα taxa τροπικής προέλευσης. Στις βορειοανατολικές και νοτιοανατολικές όχθες της Τριχωνίδας παρατηρούνται βραχώδεις ασβεστολιθικές τοποθεσίες με θαμνώδη βλάστηση. Κατά τόπους απαντούν εποχικά ή μόνιμα έλη. Το κυρίαρχο είδος κοντά στην όχθη είναι το Phragmites australis, που σχηματίζει ένα εξαιρετικά πυκνό σχεδόν συνεχές πλέγμα καλαμώνων, κυρίως κοντά στην άκρη του νερού και στην ανώτερη υποπαραλιακή ζώνη, και διακόπτεται σε λίγα μόνο μέρη εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Τη μεγαλύτερη κάλυψη παρουσιάζει το είδος Paspalum paspaloides. Κάτω από την επιφάνεια του νερού, το υδρόβιο είδος Vallisneria spiralis κυριαρχεί στην κατώτερη υποπαραλιακή ζώνη σχηματίζοντας πυκνές συστάδες, ενώ χαμηλότερη κάλυψη παρουσιάζουν τα είδη Ceratophyllum demersum, Myriophyllum spicatum και Najas marina.
Σπουδαιότητα
Παρά τις ανθρώπινες δραστηριότητες οι λίμνες διατηρούν μεγάλο μέρος της πανίδας και χλωρίδας τους, αλλά και της φυσικής τους ομορφιάς. Γύρω από αυτές αναπτύσσονται εκτεταμένες κοινωνίες καλαμώνων που προσφέρουν πολύτιμο καταφύγιο στην άγρια πανίδα. Επιπλέον, οι λίμνες εξασφαλίζουν την παροχή νερού και την άρδευση των γύρω περιοχών, είναι ιδανικές για ψάρεμα και αναψυχή, ενώ ακόμη παρουσιάζουν επιστημονικό και εκπαιδευτικό ενδιαφέρον. Η χλωρίδα της περιοχής περιλαμβάνει πολλά ενδιαφέροντα είδη. Το κινδυνεύον υδρόβιο είδοςCladium mariscus έχει βρεθεί στη νότια πλευρά της Τριχωνίδας. Η περιοχή είναι επίσης σημαντικός τόπος ανάπαυσης των αποδημητικών υδρόβιων και παρυδάτιων πουλιών, ενώ η αξία της ως τόπου αναπαραγωγής δεν έχει προς το παρόν επιβεβαιωθεί.
photo: apanotous 
Πηγή:naturahellas
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου